Nederland scoort op veel lijstjes heel hoog, maar toch bestaat er het gevoel dat het niet zo goed gaat met de Nederlandse samenleving. Hij verbrokkelt, in groepen die elkaar nauwelijks meer ontmoeten en met wantrouwen naar elkaar kijken. Wantrouwen, soms boosheid zelfs. Vaak gevoed door onzekerheid over het effect van alle ontwikkelingen om ons heen. Wat gaat de toekomst ons brengen? Zijn mijn inkomen en gezin wel veilig? Lukt het om uit de problemen te komen? Er leven acute vraagstukken voor een op vijf van alle gezinnen die problematische schulden hebben. Er bestaat een vrees voor uitsluiting bij de ruim anderhalf miljoen Nederlanders met een (licht of matig) verstandelijke beperking. Of bij alle Nederlanders met een migrantenachtergrond, in de grote steden toch de helft van de bevolking. We moeten iets doen tegen die verbrokkeling van de samenleving, want daar gaan we last van krijgen. De politiek heeft er al last van. De inclusiviteit van de samenleving versterken. Met heel praktische dingen. Dat lijkt misschien roeien tegen de stroom in. Hard roeien dus! Op de pagina Artikelen probeer ik wat suggesties te doen, maar dat is maar een bescheiden aanzet.